PORODIČNI ODNOSI I DONACIJA ĆELIJA

Jedna dvadesetogodišnja studija otkrila je da se roditeljstvo i prilagođavanje deteta ne razlikuju ni malo kod dece koja su začeta uz pomoć donacije reproduktivnih ćelija i porodice gde su deca začeta putem prirodnog začeća. Zaključak je da odsustvo biološke veze između dece i njihovih roditelja ne utiče na odnose majke i deteta ili psihološko prilagođavanje u mladosti.

O studiji

Dvadesetogodišnja kvalitativna studija pratila je 65 porodica koje su dobile decu uz pomoć donacije ili surogat materinstva (22 porodice uz pomoć surogat materinstva, 17 porodica uz pomoć donacije jajnih ćelija i 26 porodica koje su se ostvarile uz pomoć donacije spermatozoida). Otkriveno je da nije bilo razlike u psihološkom smislu – jednak je kvalitet porodičnih odnosa bez obzira na to kako su deca začeta.

Međutim, studija sugeriše da razgovor sa decom o njihovom biološkom poreklu, i to u periodu pre nego što pođu u školu, može biti koristan za porodične odnose i zdravo prilagođavanje. Konkretno, deca koji su saznala za svoje biološko poreklo pre sedme godine života imala su manje negativne odnose sa svojim majkama, a njihove majke su pokazivale niži nivo anksioznosti i depresije.
Ova longitudinalna studija, kažu autori, prva je koja ispituje dugoročne efekte različitih tipova IVF procedura i prilagođavanje deteta. Takođe, prva je koja prospektivno istražuje efekat uzrasta u kojem je deci rečeno da su začeta donacijom jajnih ćelija, donacijom spermatozoida ili uz pomoć surogat majke.

Izveštaj autora

Najnoviji izveštaj iz sedme faze studije omogućio je istraživačima da ispitaju kvalitet odnosa roditelj-dete i psihološko prilagođavanje dece iz studije kada su napunili 20 godina. Iako su nalazi sa 14 godina pokazali da porodice formirane uz pomoć donacije reproduktivnih ćelija dobro funkcionišu, nije bilo poznato da li se ovaj obrazac nastavio i u odraslom dobu. Zaključak studije je pozitivan, uprkos strahovima da će mlade odrasle osobe rođene uz pomoć donacije reproduktivnih ćelija pokazati veći nivo problema prilagođavanja i teškoća u odnosima sa svojim majkama. Strahovi ove vrste nisu bil osnovani.
Iz standardizovanih intervjua i upitnika sa majkama i decom došlo se do kvalitetnih zaključaka. Najnovija analiza je pokazala da su mladi odrasli, koji su saznali za svoje biološko poreklo pre 7. godine, imali manje negativnih odnosa sa svojim majkama. Generalno rečeno, veze između roditelja i deteta nisu se razlikovale među porodicama, bez obzira da li je dete dobijeno uz pomoć donacije ili ne.

Autori podvlače da odsustvo biološke veze između dece i njihovih roditelja ne ometa razvoj pozitivnih odnosa majka-dete ili psihološko prilagođavanje u odraslom dobu. Na primer, samo 7% majki koje su otkrile takve detalje detetu do 7. godine prijavilo je probleme u porodičnim odnosima, u poređenju sa 22% onih koje su otkrile način začeća nakon 7. godine.

Čini se da rezultati takođe poništavaju široko rasprostranjeno uverenje da deca začeta uz pomoć donacije, u odsustvu genetske veze sa majkom ili ocem, mogu dovesti do povećanog nivoa problema prilagođavanja deteta. Kao objašnjenje, autori sugerišu da se ova deca rađaju u porodicama u kojima su odgajane, a da ih ne napuštaju ili uklanjaju njihovi biološki roditelji; roditelji ih smatraju svojom decom. Ona su voljena i željena. Naravno, u većini takvih porodica postoji i genetska veza sa jednim roditeljem.

Oklevanje kod donacije spermatozoida

Jedino upozorenje pronađeno je u porodicama sa decom začetom uz pomoć donacije spermatozida. Mlade odrasle osobe koje su začete donacijom spermatozida prijavile su lošiju porodičnu komunikaciju od onih koje su začete uz pomoć donacije jajnih ćelija. Ovo bi se moglo objasniti, kažu autori, većom tajnovitošću oko donacije spermatozida nego doniranja jajnih ćelija. Često je i veće oklevanje očeva da otkriju svom detetu da on nije njihov biološki otac. Takođe, jedan od razloga može biti, kako kažu autori, i to da su muškarci nevoljniji da o tome pričaju. U stvari, istraživači su otkrili da je samo 42% roditelja koji su dete dobili uz pomoć doniranih spermatozoida reklo detetu ovu informaciju do detetove 20. godine, u poređenju sa 88% roditelja koji su, kada je u pitanju donacija jajnih ćelija, rekli detetu i u poređenju sa 100% roditelja kada je u pitanju surogat materinstvo.

„Danas postoji toliko porodica stvorenih potpomognutom reprodukcijom da to izgleda sasvim uobičajeno“, rekao je jedan od istraživača. „Ali pre samo dvadeset godina, kada smo započeli ovu studiju, stavovi su bili veoma različiti. Ovo istraživanje znači da rađanje dece na različite ili nove načine zapravo ne utiče na to kako porodice funkcionišu. Čini se da je želja za decom sve veća – to je ono što je zaista važno.“

Za sve dodatne informacije i zakazivanja pozovite kontakt centar BioCell Hospital bolnice na 011 66 88 000 ili 060 66 88 000 a možete nas kontaktirati i putem kontakt forme klikom na link KONTAKT